Przejdź do zawartości

Krystyna Niewiarowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krystyna Niewiarowska
Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1918
Łódź

Data śmierci

7 marca 1981

Miejsce spoczynku

cmentarz Doły w Łodzi

Zawód, zajęcie

nauczyciel

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Srebrna Honorowa Odznaka PTTK

Krystyna Niewiarowska z domu Dymkowska (ur. 11 listopada 1918 w Łodzi, zm. 7 marca 1981) – polska nauczycielka, działaczka oświatowa, krajoznawca, turystka, organizatorka turystyki i krajoznawstwa wśród nauczycieli i młodzieży.

Tradycje społecznej pracy krajoznawczej wyniosła z domu rodzinnego – jej matka była nauczycielką, wieloletnią działaczką Łódzkiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, zasłużoną dla rozwoju turystyki i krajoznawstwa wśród młodzieży.

Studia i praca

[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła studia wyższe na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego i następnie pracowała jako nauczycielka historii w łódzkich szkołach podstawowych. W latach 1957–1961 była wizytatorem ds. turystyki Wydziału Oświaty dzielnicy Łódź-Bałuty, a w okresie 1961–1975 kierownikiem Szkolnego Wojewódzkiego Ośrodka Krajoznawczo-Turystycznego. Dzięki swym umiejętnościom i zaangażowaniu uczyniła z Ośrodka żywe centrum turystyki oraz pracy krajoznawczej z młodzieżą i nauczycielami. Organizowała liczne spotkania, rajdy,obozy specjalistyczne,wycieczki i zloty oraz konkursy i turnieje krajoznawcze. Prowadziła systematyczne szkolenie kadr dla turystyki szkolnej i dla PTTK.

Działalność społeczna

[edytuj | edytuj kod]

Działalność zawodową splatała nierozłącznie z działalnością społeczną w krajoznawstwie i turystyce.

Członkiem PTTK została w 1955. W latach 1959–1969 była członkiem zarządu i prezydium zarządu Łódzkiego Oddziału PTTK, a od 1969 – członkiem Zarządu Okręgu i Zarządu Wojewódzkiego PTTK w Łodzi. W 1969 należała do grona współzałożycieli pierwszego w Polsce Oddziału Nauczycielskiego PTTK (przy Okręgu ZNP) i była członkiem zarządu tego Oddziału a od 1976 prezesem. Z jej inicjatywy Oddział Nauczycielski PTTK w Łodzi przyjął 10 grudnia 1979 imię Bronisława Szwalma.

Pod jej kierunkiem Oddział rozwinął szeroką działalność krajoznawczą i popularyzatorską, organizował wycieczki i rajdy dla nauczycieli.

W 1980 była jednym z głównych organizatorów centralnego zlotu nauczycieli-turystów. W 1961 zdobyła uprawnienia przewodnika turystycznego, wcześniej była pilotem turystycznym. Była wieloletnią działaczką Związku Nauczycielstwa Polskiego (ZNP) i Polskiego Towarzystwa Schronisk Młodzieżowych (PTSM), tam przez kilkanaście lat była członkiem Zarządu Głównego PTSM oraz członkiem prezydium Zarządu Wojewódzkiego PTSM w Łodzi. Uczestniczyła w pracach Schroniska Turystycznego w Łodzi początkowo przy ul. Kilińskiego, potem przy ul. Zamenhofa.

Pochowana na cmentarzu na Dołach w Łodzi.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczona została

  • Złotym Krzyżem Zasługi,
  • Złotą Odznaką "Zasłużony Działacz Turystyki",
  • Złotą Odznaką PTSM,
  • Srebrną Honorową Odznaką PTTK oraz
  • odznaczeniami związkowymi wojewódzkimi, oddziałowymi i innymi.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Materiały Komisji Historycznej Oddziału Wojewódzkiego PTTK w Łodzi
  • Słownik biograficzny łódzkich działaczy krajoznawstwa i turystyki pr. zb. pod red. Jacka K. Ciesielskiego, Łódź 1985
  • 70 lat społecznej turystyki i krajoznawstwa w województwie łódzkim, pr. zb. pod red. Kazimierza Hempla, Łódź 1979
  • Historia Oddziału Łódzkiego PTTK 1909–2009, pr. zb. pod red. Edmunda Witkowskiego, Elżbiety Korczak, Jolanty Grońskiej, Adama Arndta, Łódź 2009
  • Lechosław Fularski, 50 lat Oddziału Łódzkiego Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, Łódź 2001